poniedziałek, 30 września 2013

Domowy keczup z orientalną nutką

Przepis mam z tego polskiego bloga ale muszę przyznać że zmuszona byłam go troszkę zmienić ze względu na brak niektórych składników.
Keczup jest naprawdę smaczny, dużo lepszy niż ten ze sklepu. Mój mąż nie jest wilbicielem tego dodatku ale wersja domowa przypadła mu do gustu i je go ze smakiem.



Domowy keczup

5kg mięsistych pomidorów z małą ilością soku (użyłam salçalık domates) 
marchew
pietruszka korzeń (w Turcji jej nie ma więc dodałam pęczek natki pietruszki)
5 dużych cebul
3 duże ząbki czosnku
jabłko najlepiej winne
laska cynamonu
3 szt. ziela angielskiego
łyżeczka pieprzu w ziarnkach
3 szt. liścia laurowego
około 1/2 szklanki soku z cytryny
2 łyżeczki octu jabłkowego
sól kamienna do smaku
3 śliwki
5 pieczonych papryk bez skóry
1/2 szklanki cukru trzcinowego
3 ziarenka kardamonu
1/2 łyżeczki imbiru

Pomidory należy sparzyć, obrać i pokroić w kostkę, ułożyć w garnku. Cebulę kroimy w kostkę, pozostałe warzywa i owoce kroimy na duże kawałki, natkę pietruszki związujemy białą bawełnianą nitką i wszystkie składniki razem z przyprawami (prócz octu i soku z cytryny)  wkładamy do garnka  i gotujemy około 2-3 godzin. Studzimy\ wkładamy do lodówki a nastepnego dnia gotujemy jeszcze około 2 godzin. Redukujemy wodę by keczup był naturalnie gęsty. Trzeciego dnia również gotujemy około godziny, studzimy i wyjmujemy przyprawy ktore są w całości, natkę pietruszki a pozostale skladniki miksujemy blenderem. Przecieramy przez sito, dodajemy ocet i sok z cytryny, dodajemy sól jeśli jej nie jest wystarczająco słony i gotujemy jeszcze około godziny. Przelewamy do słoików zakręcamy, odwracamy do góry dnem i w tej pozycji czekamy aż ostygną. 
Przyznam że wykonanie jest pracochłonne ale warto się skusić ponieważ smak jest niepowtarzalny.




Ev yapımı ketçap

Marketten aldığınız ketçapı seviyorsanız hiç ev yapımı olanı yemediniz demektir. Yapımı biraz uğraştırıcıdır ama kesinlikle değer harika bir tat, doğal katkı maddesiz ve tamamen sizin zevkinize göre yapılmış bir ketçap.

5 kg salçalık domates
havuç
bir demet maydanoz
5 büyük kuru soğan
3 büyük diş sarımsak
ekşi elma
çubuk tarçın
3 tane yenibahar
tatlı kaşığı tane karabiber
3 tane defne yaprağı
yarım su bardağı limon suyu
2 çorba kaşığı elma sirkesi
kaya tuzu
3 tane erik
yarım su bardağı esmer şeker
3 tane kakule
yarım tatlı kaşığı toz zencefil

Sebzeler ve meyveler büyük büyük kesip tencereye yerleştiriyoruz. Kalan malzemeler ekleyip (limon suyu ve sirke hariç) Kaynatmaya başlıyoruz. 2-3 saat kaynatıp soğutalım ve buzdolabına koyup sonraki gün yine kaynatıyoruz. Kaynatma işi 3 gün tekrarlıyoruz. Ketçap doğal şekilde katılaşması lazım. Baharatları çıkarıp sebzeleri blenderle eziyoruz sirke ve limon suyu katıp bir saat daha kaynatıp kavanozlara doldurup ters çeviriyoruz ve soğuyunca serin bir yere kaldırıyoruz.




piątek, 27 września 2013

Placki na sodzie z przepisu mojej mamy

Uwielbiamy je rodzinnie :) polska i turecka rodzina. W weekendy moje córki proszą o placki babci Ewy na sniadanie lub kolację. Uwielbiają wersję z owocami, miodem i dżemem. Przepis banalnie prosty i znany chyba wszystkim polskim Czytelnikom więc postanowiłam się nim podzielić również z turecko języcznymi Gośćmi bloga.




Placki na sodzie z przepisu mojej mamy

2 jajka
szklanka kefiru lub rzadkiego jogurtu
łyżeczka sody
kilka kropel octu winnego
sól
mąka (tyle by ciasto miało konsystencję jak na racuchy)

Jajka mieszamy z kefirem lub jogurtem dodajemy sól i sodę, którą najpierw polewamy lekko octem winnym by się zaczęła pienić. Na koniec stopniowo dodajemy mąkę. Dokładnie mieszamy i smażymy na rozgrzanym oleju. Podajemy z dżemem, miodem lub cukrem pudrem.





Hamur kızartması

Polonya'nın en meşhur hamur kızartmalarından biridir. Çocuklar onu çok sever, meyveli versiyonları da vardır. Bu hamuru bal, reçel ya da pudra şekeriyle yeniyor. Deneyin, çok güzeldir.

2 yumurta
1 su bardağı cıvık yoğurt ya da kefir
1 tatlı kaşığı karbonat
biraz sirke
tuz
un

Yumurta yoğurtla karıştıralım, karbonat üzerine birazcık sirke ekleyelim köpürsün diye ve karışıma ekleyelim. Biraz tuz ve un ekleyerek karıştıralım. Hamurun kıvamı katı yoğurt kıvamında olması gerek. Hamuru tek tek kaşıkla alıp sıvı yağda kızartalım. Bal, pudra şekeri ya da reçelle servis edebilirsiniz.



środa, 25 września 2013

Börek z białym makiem i zieloną soczewicą

Mak w Turcji to haşhaş czytaj haszhasz, nie mylić z haszyszem :) Najwięcej maku uprawia się w regionie Afyonkarahisar i stamtąd pochodzi również ta potrawa. Większość potraw z użyciem białego maku to potrawy z Afyon. Biały mak jest bardziej popularny niż czarny i używa się go raczej do potraw słonych a nie słodkich. Do deserów czy wypieków słodkich Turcy używają maku czarnego.




Börek z białym makiem i zieloną soczewicą

3 płaty świeżego ciasta yufka
3 łyżki mielonego białego maku
szklanka zielonej soczewicy
cebula
łyżeczka koncentratu pomidorowego
pul biber lub inna ostra papryka

Soczewicę moczymy na noc, gotujemy przez 20-30 minut, Na patelnię wlewamy olej i smażymy drobno pokrojoną cebulkę, gdy zmięknie dodajemy łyżeczkę koncentratu pomidorowego, smażymy kilka minut aż zacznie pachnieć i dodajemy odcedzoną soczewicę. Mieszamy i dusimy 5 minut. Jeśli farsz będzie suchy dolewamy 2 lub 3 łyżki wrzątku, mieszamy i chwilkę gotujemy. Zdejmujemy z ognia i przyprawiamy ostrą papryką.
Biały, zmielony mak mieszamy w olejem w proporcjach 1łyżka maku 3 łyżki oleju. Płat ciasta yufka rozkładamy i polewamy go lekko roztworem maku, rozsmarowujemy pędzelkiem i składamy na pół. Ponownie lekko skrapiamy roztworem maku i dzielimy tnąc na 8 trójkątów. Na każdy trójkat układamy łyżeczkę farszu i zwijamy. Układamy na blasze. Tą samą czynność powtarzamy z pozostałym ciastem. Ułożone na blasze börek smarujemy makowym roztworem i pieczemy 20 minut w piekarniku nagrzanym do 200 stopni. Börek są chrupiące i pyszne.



poniedziałek, 23 września 2013

Biber sarması czyli paprykowe roladki

Te roladki mają to do siebie że serowy farsz nie może być mdły, musi mieć wyrazisty smak, ineczej cała potrawa będzie do bani. Słodycz pieczonej papryki i lekko ostry smak serowego nadzienia - fenomenalne połączenie.




Biber sarması czyli paprykowe roladki

2 czerwone papryki (mięsiste) osobom mieszkającym w Turcji polecam kapya biberi
50g sera pleśniowego blue
50g sera typu feta w Turcji dodałam pınar beyaz można też dodać klasik beyaz peynir
100g sera tulum 
natka pietruszki (wystarczy kilka gałązek)
garść orzechów włoskich
szczypta pul biber lub zwykłej ostrej papryki


Paprykę pieczemy w piekarniku nagrzanym do 200 stopni, przez około 30 minut. Gorącą przykrywamy folią na 10 minut i po tym czasie zdejmujemy skórkę. Przekrajamy wzdłuż na trzy części oczyszczamy z pestek i czekamy aż wystygnie. W tym czasie przygotowujemy farsz serowy. Orzechy włoskie rozdrabniamy w blenderze, dodajemy drobno posiekaną pietruszkę sery i ostrą paprykę, dokładnie mieszamy (w blenderze) na jednolitą masę. Faszerujemy roladki, zwijamy, by ładnie wyglądały możemy przewiązać je szczypiorkiem, ja niestey nie miałam więc posypałam natką pietruszki. Podajemy schłodzone.




Közlenmiş biber sarması

Çok sevdiğim tatlarından biri özellikle bu mevsimde biberi bol ve tatlı olan zamanda harika bir aperitiftir.

2 tane kapya biberi
50g blue peyniri
50g pınar beyaz 
100g tulum peynir
birkaç dal maydanoz
bir avuç ceviz
bir tutam pul biber

Biberleri közledikten ve temizledikten sonra soğumaya bırakıyoruz. Cevizleri rondodan geçiriyoruz, ince kıyılmış maydanozu ekleyip peynirleri ve baharatı kattıktan sonra doğrayıcı yardımıyla iyice karıştırıyoruz. Biberleri üçe bölüp iç harcı sürüyoruz ve sarıyoruz. Taze soğanın dalı ile bağlayabilirsiniz bende yoktu o yüzden sadece maydanozla süsledim.





czwartek, 19 września 2013

Przecier pomidorowy na zimę

Uwielbiam pomidorówkę, z ryżem, makaronen, czy w postaci kremu ja ją robią w Turcji. Zimą te warzywa nie nadają się na zupę więc by zachować smak letnich pomidorów przygotowuję przecier. Bardzo łatwy przepis nie wymagający zbyt wiele pracy. A zimą pyszna pomidorówka jak znalazł.




Przecier pomidorowy na zimę

5kg pomidorów
łyżka soli kamiennej

Pomidory należy sparzyć i obrać ze skórki. Pokroić na duże kawałki włożyć do garnka i gotować na wolnym ogniu 2 - 3 godziny do zredukowania wody. Pomidory miksujemy blenderem ręcznym na gładką masę, solimy, chwilę jeszcze gotujemy i wrzące wkładamy do wysterylizowanych słoików, zakręcamy i odwracamy do góry dnem. Przykrywamy ściereczką lub kocem. Odwracamy dopiero gdy przecier będzie zimny. Ten przecier robię co roku od pięciu lat, nigdy się nie zepsuł i co roku pierwszy znika ze spiżarki.




Kışlık domates püresi

Senelerce aynı tarif, senelerce aynı tat senelerce aynı memnuniyet. Tavsiye ederim.

5kg domates
çorba kaşığı salamura tuzu

Domatesleri soyup büyük büyük kesip kaynatalım. Su azaltmak için 2-3 saat kaynatmamız gerek. El blenderle eziyoruz ve en son tuz katıp bir taşım daha kaynatıp kaynar şekilde pastörize edilmiş kavanozlara doldurup kapağı kapatıyoruz ve ters çeviriyoruz. Kavanozları battaniyeyle örtüp soğuyunca çevirebiliriz.



wtorek, 17 września 2013

Jajecznica na sposób turecki

Z pewnością niektórym z Was ten przepis wyda się banalny. Dla mnie taki nie był. U mnie w rodzinnym domu jadło się jajka sadzone albo jajecznice z jajek wbitych i wymieszanych na patelni. Tę jajecznicę nauczyłam się robić podczas studiów od kolegi z Mersin. On był specjalistą od jajecznicy. Znał może z 20 rodzajów. Za każdym razem kiedy zapraszał nas na śniadanie podawał jajecznicę w nowej wersji. Dziś mam dla Was wersję podstawową.




 Jajecznica na sposób turecki

4 jajka
sól
łyżka mleka
łyżeczka masła

Jajka wbijamy do miseczki i solimy, dodajemy mleko i roztrzepujemy. Patelnię należy rozgrzać i roztopić na niej masło by się zaczęło pienić. Gdy zniknie piana wlewamy roztrzepane jajka, gdy jajka zaczną się ścinać przesuwamy jajecznicę tak by płynna część ścięła się na patelni. Zdejmujemy jajecznicę z ognia i na konieć przewracamy ją na drugą stronę.



Tavada yumurta

4 tane yumurta
tuz
1 çorba kaşığı süt
1 tatlı kaşığı tereyağ

Malzemeleri karıştırıp daha önce ısıtılmış tavada tereyağı eritiyorum. Köpükler kaybolunca yumurta ilave ediyoruz piştikten sonra öbür tarafa çeviriyoruz.








poniedziałek, 16 września 2013

Sos ajvar - jak robimy go w Turcji?


Zaczęłam robić przetwory. W tym roku będzie ich trochę więcej i będą inne niż rok temu. Co prawda dżemy i grzyby przywiozłam z Polski ale nic mnie nie powstrzyma przed zrobieniem konfitury z pigwy, przecieru pomidorowego czy przecieru z pieczonej papryki. Jest jeszcze kilka rodzajów dzemów, które zamawia mój mąż więc bedzie tego trochę.

Dziś chcę Wam zaproponować przepis na przepyszny sos ajvar. W Turcji ten sos jemy na zimowe śniadanie. Przepis pochodzi stąd




Ajvar wersja turecka

Porcja jest duża wychodzi z niej około 5 litrów sosu.

2kg pomidorów podłużnych (użyłam salçalik domates)
3 kilo czerwonej papryki (użyłam kapya)
2kg bakłażanów (użyłam bostan patlican)
3 duże cebule
główka czonku 
1/4 szklanki octu jabłkowego (użyłam pół szklaneczki do tureckiej herbaty)
pół szklanki oliwy z oliwek lub pół na pół oliwa z olejem
sól
pieprz

Pomidory należy sparzyć, zdjąć skórkę i pokroić w kostkę, paprykę zapiekamy w piekarniku nagrzanym do 200 stopni przez około 20-30 minut. Po upieczeniu przykrywamy ją folią i po 10 minutach możemy bardzo lekko obrać ze skórki. Bakłażany również zapiekamy w piekarniku nagrzanym do 200 stopni przez około 30-40 minut. Upieczony bakłażan przekrajamy na pół i wyjmujemy miąższ łyżką.
Cebulę i czosnek obieramy kroimy w kostkę i smażymy w dużym co najmniej 5 litrowym garnku z olejem lub oliwą aż się zeszkli, dodajemy pomidory i gotujemy około godziny by zredukować wodę. Obraną pieczoną paprykę bez pestek i wody która z niej wypłynie miksujemy w blenderze. Rozdrabniamy również bakłażany. Blenderem ręcznym miksujemy pomidory. Wszystkie składniki łączymy, dodajemy ocet jabłkowego sól, pieprz i oliwę z oliwek wszystko dokładnie mieszamy i gotujemy jeszcze 15 minut. Przekładamy do wypasteryzowanych słoików zakręcamy i ustawiamy pokrywką do dołu. Odwracamy po całkowitym ostygnięciu.






Ajvar sosu
Türk usulü yaptığım için Türk tarifi kullandım. bu tarifi kullandım. Tafsiye ederim. Harika bir sostur.





niedziela, 15 września 2013

Ankara - stolica Turcji

Wciąż jeszcze są osoby twierdzące, że stolicą Turcji jest Stambuł. A to największa gafa jaką można popełnić. Mustafa Kemal Atatürk twórca Republiki Tureckiej stolicę przeniósł do Ankary. Wiadomo, że całe życie biznesowe toczy się przede wszystkim w Stambule ponieważ to największa i najbardziej znana metropolia, jednak najważniejsze decyzje dotyczące państwa podejmowane są w Ankarze. Ankara nazywana jest miastem urzędników. 
W Ankarze spędziłam 5 lat, tu pierwszy raz zetknęłam się z kulturą turecką, poznałam Turków i Turcję. Do Ankary mam szczególny sentyment dlatego lubię do niej wracać, odwiedzać, widzę jak bardzo się zmienia, rozwija, pięknieje, Wiem, że gdybym tylko miała taką możliwość bez zmrużenia oka zamieniłabym Izmir na Ankarę. Brak dostępu do morza nie jest dla mnie minusem.

Tydzień temu wróciłam na "stare śmieci", to było niesamowite uczucie, po prawie 5 latach móc spacerować po dobrze mi znanych a jednak tak innych uliczkach. Oczywiście wiele miejsc się wcale nie zmieniło. Kızılay czy Sıhhiye jak zawsze zatłoczone i gwarne. Zaskoczyła mnie ilość centrów handlowych. Ogromne szklane budynki z ogromna ilością sklepików. To ulubione miejsca na spędzenie wolnego czasu nie tylko ankarczyków ale ogólnie Turków. Na początku dziwiło mnie iż klasa średnia zamiast spędzać czas na powietrzu w parkach, których w Ankarze nie brakuje woli betonowe mury "świątyń kapitalizmu". Niestety moda na konsumpcję jest silniejsza od rozumu, żeby istnieć trzeba być modnym to motto wielu Turków mieszkających w tutejszych metropoliach. Zupełnie inaczej żyją ludzie na wsi czy w mniejszych miasteczkach ale o tym opowiem innym razem teraz zapraszam na krótki spacer po Ankarze.



 Obrzeża Ankary




Ulus jedna ze starszych dzielnic stolicy



W większości dużych tureckich miast można kupić halk ekmek czyli chleb ludu. Jest to rodzaj pomocy dla uboższej części społeczeństwa. Ten chleb jest tańszy niż zwykły ze sklepu.


Simity również dużo tańsze niż w Izmirze ponieważ jak i chleb pieczone przez piekarnie współpracujące z urzędem miejskim




Moja uczelnia


Park przez który chodziłam codziennie na uczelnie. Teraz czyściutki i zieloniutki, za moich czasów taki nie był. 


Symbol Ankary 



Zwiedzjąc stare uliczki natknęłam się na galerię tureckiego rękodzieła. Wszystkie przedmioty są na sprzedaż.






A to już ankarski tłok w głównej części miasta Kızılay




centrum handlowe nawet na głównym skrzyżowaniu na Kızılay





Park w centrum miasta Güven Park




Jedna z najbardziej popularnych form transportu miejskiego - dolmuş czyli busik zatrzymujący się na żądanie jeżdżący po wyznaczonej trasie.



Ministerstwo kultury i turystyki - chyba wszystkim znane logo Turcji



Symbol Ankary nawiązujący do państwa Hetytów


 za moich czasów największe centrum handlowe w Ankarze


i na koniec polski akcent





LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...